Levensgang, tweede deel

68

rotsstevigs om zich an vast te klemme, nie ?... Nou hangt 't 'r maar van af in wat voor'n omgeving 'n arbeider 't eerst komt... Kom je, zooals ik, bij Rozalie, dan wor je allereerst anarchist en vervloekt de socialist... zie je... kom je bij iemand als jij of als de kopstukke van jullie partij, dan valt ie in andere hande, watte?... en krijgt ie ineens leiding, en vooral bespaar j'm vreeselike smart en getob... zie je... want ik, ik weet 't best wat 't zegge wil, zoo gefolterd te worde tussche dat wat je in 't begin ingestampt was als goed, en wat je later beroerd maakt en van je af wil duwe... nie? omdat 't toch één keer zoo heelemaal je eige bloed was wat je gaat vertrappe... zie je ?

— Nou kerel, ik fliciteer je van harte!... je woorde geve me 'n kijk op je gemartel, zooals ik 'r nog nooit een gehad heb.

— Dat kan 'k best begrijpe Zeelt, omdat jij met je massa-massa-geschreeuw, voor 'n hoop dinge volslage blind bent, die de mensch persoonlijk rake... zie je... en daar komt nog bij... wacht effetjes jonge... ik heb 't nog niks voorzien op al dat gepolitiek, wat ?... dat gepraat en gedraai in de kamers, en met die vervelende rijke dondersteene van ״heere" in de partij, watte?... die ook wat voor ons gesappel voele____daar geloof 'k geen bliksem van.

Zeelt voelde dat ie te vroeg viktorie had geroepen. Nog zooveel vooroordeelen, muurvast gebakken in Heins kwasterig geredeneer, konden 'm weer 'n draai geven naar links, vèr wég van hun streven. En nou weer dat vervloekte gezeur van ״heeren" en ״heeren", tegen lui die zich met 't grootste gemak 'n baantje bij de bourgeoisie hadden kunnen verzekeren.

— Kom Hols, hoe heb 'k 't nou met je ?... hoe kom je nou an zoo'n ouê-wijve-praat ?... zijn dat nou nog heere,... lui die elke minuut zich voor ons doodwerke... geslage vijande worde om óns, soms met hun heele familie, met hun ouêrs... zich voor ons opoffere omdat onze strijd ze heilig is... hun eige glaze ingooie... overal waar je maar wil, gehaat, uitgespoge door de klasse waar ze in opgegroeid zijn?

— La-la-la draaf jij nou es niet zoo dóór!... dat is schellinkies-sentimentaliteit... late we anneme dat ze in hun eige kring heel goeie baantjes konde krijge... hè?. . wat zégt dat?

— Komme de ״rugge" van de arbeiders d'r weer bij, waarop ze klautere om...

— Zeur nou niet!... daar heb 'k 't toch niet over!

— Nee, maar dat ouê-hoer-geklets bij jullie gaat toch uit van die meening!

— Goed, maar 'k heb 't daarover niet,... ik vertrouw ze niet,... hun gevoelen en hun geestdrift is niet echt... ze beginnen mee te doen met 'n beweging... zie je, late we anneme, uit lust tot verbetering van ons leve,... goed... late we anneme, dat ze wat voele, écht, zie je, voor de arbeiders, en nou menge ze zich in onze zake... nou gaan ze van stal,... jonge, daar 'n advokaat, hiér