76 ARON LAGUNA
Morks (meesmuilend). Kwestie van smaak.
J a c q u e s.
Ik leef er door in de hoogste spanning. — Ze is gevoelig als een guitaar voor windgesuis, maar... ze is toch een canalje, een furie! Ieder keer als 'k haar ontmoet... voel ik een soort van heerlijken angst over me komen... een knijpende beklemming; denk ik: wat zal dat plebskind nou weer uithalen ?
Morks. U bent een verfijneling.
J a c q u e s (lachend). Winkeliers-moraal.
A ro n.
Zeg maar: een cultuur-wellustelingI
J a c q u e s (ironisch). Ik vang de spaanders en krullen van zijn buien.
Morks.
U vergooit u.
J a c q u e s (klapt in de handen, kwasi-opgetogen). Prachtig!... prachtig!... Wat een edele men-schen-vrienden! — Meneer Morks, u moest oom Rafeel eens over zijn ruggestreng strijken.
Morks (nuchter). U hadt 't over uw vrotiw ?