Aron Laguna

56 ARON LAGUNA

B a r u c h (beheerscht).

Maar dat is nou allemaal voorbij — natüürlijk... voorbij is voorbij! Je groeide op en al heel gauw zag ik dat je wat dnders wou. — Ik liet je gaan. — Midden in je schitterende studie smakte je de boel néér... Ik liet je vrij. — Je werd een hartstochtelijke socialist en ik vóelde aan iederen klank in je stem dat je 't meende,... dat je 't diép méénde! — Ik wou... ik woü je niet met mijn vaderlijk gezag vastknellen!...

A ron.

Ddt was juist üw kracht,... uw innerlijke macht.

B a r u c h. zou gebruiken, al dénk je heel

A r o n.

B a r u ch.

Inééns ging je ons als vijanden te lijf!... Je begon te hdten...

A r o n.

Niet ü als ménsch.

Baruch.

't Zélfde jonge, 't zélfde!... Ik liet je begaan, altijd begaan.

Lea.

Maar vader, Aron is zoo gesloten — hij geeft zich nooit... niémand!