Aron Laguna

54 ARON LAGUNA

A r o n.

Toen kwam de tijd dat we nog disputeerden vader,... dat ik u zei, dat uw geloof...

B a r u c h (meewarig naar Lisa kijkend, die zacht zit te snikken. Hij geeft haar over de tafel heen een hand).

Stil jonge, stil — we hebben óók een geheugen!

A r o n (heftig).

Ik hitét weekheid vader! — De malle trots van grootmoeder is belachelijk — maar hi&r trots kan in een énder van de familie krécht zijn geworden.

B a r u c h. God geve jonge... dat je die behoudt.

A r o n.

Vader,... zoolang mijn overtuiging, mijn innigste leven is, kin die nooit verzwakken.

B a r u c h (zeer innig).

Kijk ereis m'n jongen. — Toen je nog héél klein was... en toen ik 's avonds bij de lamp heel... veel zat te lezen... toen kwam je dikwijls in een hoekje van de kamer bij me kruipen, héél zachies... vóór je naar bed moest jonge... effetjes!

A r o n (zich verzettend tegen zijn ontroering).

Jeugd-illusies!