Aron Laguna

52 ARON LAGUNA

A r o n (stroef). We zijn pas weer verzoend vader,... en tóch móet ik 't u zeggen. — U weet: ik hcidtfrasen en mooipraterij — ik vecht alles met mezelf uit in stilte. — Ik heb u verdriet gedaan in uw leven ... Jacques óók — maar tóch vader... ik hou ...

B a r u c h (onderbrekend). Jongelief, ik kén je — jfj kén niet over jezélf spreken,... net zoo min als ik...

A r o n (zijn ontroering verbijtend). Juist vader — eh... ik leef alléén voor mijn werk. — Van ü heb ik altijd de grootste rechtschapenheid geleerd. — Van héél jong af hebt u me ingeprent: leef niet op tweeërlei manier... voor de wereld zus, voor je eigen geweten zóó.

B a r u c h (langzaam; aangedaan). Ik... ddnk je jonge... dat je dat onthouden hebt. A r o n.

Tóch ben ik van u afgescheurd.

B a r u c h.

Jij niet Aroon.

Aron.

Ik denk over alles einders dan u.

B a r u c h.

Je ideeën zijn van me afgescheurd, je gedachten. Aron.

M'n ideeën... m'n gedachten... die ben fk, héélemaal!