Aron Laguna

30 ARON LAGUNA

deugt — maar als dooje plank in 'n kast tevrede is ...

N a t h a n.

Heel aardig...

B a r u c h.

Jij slaat door.

N a t h a n (rad en levendig).

Omdat me huig niet op me tong hangt,... casju-wéél!... Ik bin nét 'n gestopte kous ... ik praat overal weer 'n gat in, (plotseling kijkt Nathan verbaasd naar boven in de kamer, volgend het spoor van een vlieg). Kijk es... 'n vlieg in de kou!... Overwintering van Noveja Zembla!

Judith.

Oom Nathan, ik heb u nou nog nóóit érnstig gezien!

Nathan.

Kind, wil ik jou eris wat zegge?... Er binne mensche die zinge as... as... haarlie hart huilt... ddir-nie-van!... Ikke bin net as die man die het motte duweleere, wéét je? ... Had ie iemand beléédigd, weet ik véél... Jan Plank... maansjene!... Natuurlijk gong 't... om 'n hij om 'n zij! — De dag komt dat ze motte vechte... casjuwéél!... giet 't me baksteene!... Op z'n elf-en-dertigst komt ie me anzette mit ze paraplu. — Eén oogenblikkie meneere, zegt ie — effe me paraplu opsteke — doodgeschote worde ... nóh!... dat ken me niet schele,... maar verkort we ... nóóit! (allen lachen).