Aron Laguna

18 ARON LAGUNA

ZEVENDE TOONEEL.

Raphaël, de stille gek, komt op zijn teenen loopend in en sluipt zacht achter den stoel van Judith. Onder het loopen kijkt hij angstig overal rond en achter zich. Hij heeft een grauw, uitgebleekt gezicht, zwarte warharen en zeer diepe oogholten. Zijn gestalte is klein, uiterst schriel en een beetje krom. Opvallend zijn de heel dunne, uitgemagerde oude-menschjes-handen. Zijn leeftijd is 45 jaar.

Raphaël (met den vinger op den mond, vlak bij den stoel van Judith, die verschrikt opspringt).

Schjut ... schjut!... schjut 1... (kijkt met een vreeselijken angst achter zich)... De Malga-mawet!

Judith (door Raphaël neergedrukt in haar stoet).

God, oom Rafeel,... wat laat u me schrikken!

Raphaël (met zijn hand aan zijn oor, alsof hij luistert). Judith, de Malgamawet!... weet je... weet je wie dat is... hè?... Dat is de dood, weet je... de dóód!... Hoor je 'm niet kloppen ?... tik... tik... tik... (benauwd achter zich kijkend). Nee-nee-nee hè ?... Hihihihihi... (lacht nerveus en schel).

Judith.

Oom Rafeel!

Raphaël.

Ikke ... ikke... heb zoo'n pret... (blaft). Hoe-