ARON LAQUNA 99
A r o n.
Ja... door jotiw oratorische trucs gevangen. (plotseling plechtig) Maar ik bezweer je... er zal een tijd komen dat de hééle massa jullie als leege tong-virtuozen veracht!
L e a.
Zóó heb ik je nooit, nóóit gezien!
A r o n (heftiger). O, als het volk besefte de laagheid van jullie acteurszielen!
M o r k s (bestorven). Leugen!... leugen!... leugen!... Je weet niet meer wat je zegt!
A r o n.
O, ik hddt jullie praat-virtuozen! — Maar hier... hiér... van binnen ... (slaat zich hevig op de borst), hiér hebben jullie niets... niéts!
M o r k s.
Ik ontzie je, want ik voel hoe verschrikkelijk opgewonden je bent.
L e a.
Je hebt Jan vertrouwd als je béste vriend... A r o n.
Herinner me ddt vooral! — Ik... wou niet spreken... ik wou wéér zwijgen — maar je hebt me getart. — Je dacht me met je radde tong te kunnen overkletsen hè — met die tong, waarmee je nou Lea van me hebt afgetroggeld!