«7
heimelijk, uit angst dat zijn vrouw hem weer een taak zou opleggen als ze haar man hoorde. Voetje voor voetje stapte hij rond zijn duiven, die droef koerden in den schemer. En Frans voelde zich eerst rustig en vreevol, tusschen de eenzaamheid van stille schoorsteenen, duisterende dakpannen en een hoogen, verren avondhemel.