De Jordaan, van Nes en Zeedijk

8l

— Nou, ikke?... nou?... nog nie gekeune spare... nie foor 'n doodshemp ... wat?

— Totototo ... tété ... stotterde Jaapie schel er tus-schen, maar zweeg plotseling beschaamd toen ze hem allemaal aankeken.

— Ikke bin jong, nou!... watte? ... tante? ... watte?

•— Sekerst,... stemde Nel in.

— Haje poelie!... lachte Willem,... watte? ... Mot je hoore... watte we singe... Nou... motte we bidde ... Eerst seit hij ... enne dan ikke, ieder 'n regel:... Merie ... onbevlekte ... onfangenis ... ikke geloof,... seit hij dan weer siet u? — ... dat 't schande is ... De broeders, — ... •— begin ikke dan weer — ... ete lekker ... uit de kopere bekker ... en ... en ... — seit hij dan weer ■— ... wij arreme weesies ... ete ... ete,... boontjes ... mit... beesies!

Nel schaterde van den lach.

— Boontjes mit beesies!... herhaalde Dirk en al de kinderen gierden mee.

— Soo'n kemieke kluif,... meende Jan en bekeek met verbazing den bollen kop van den wees en zijn pittig-fonkelende, brutale oogen.

— Wij lol,... haje poelie!... begon hij weer ... Maandag ... o Jan, nee ... seg ... dat... dat Dirkie,... had je motte kenne!... Gonge we... gut, fijn!... gonge we ... seg,... selle me ... mit... se sesse de mart op ... Fijn suur bikke... bij die diender fan de dood... die fuile jood...

— Zallemon? ... brabbelde spottend Annetje.

— Zaalemon ... viel de weesjongen bij... Nou? ... watte? ... Toe gonge me ... mit ons drie je foor de kar ... sie je ... sóó, vlak d'r d'r foor stinge we ... soo ... wijd uit... enne ... en... toe sijne me sullie op hande ... en ... voete ... angekrope ... achter ons an; nou ... en toe gonge me hurreke!

— Sukke schofte!... lachte Nel, in voorschot op de pret die komen zou.

Van Nes en Zeedijk 6