De Jordaan, van Nes en Zeedijk

49

nesje, viel Jo bij. Dat miezerige drukte-dametje was nou altijd het eerst gekleed en dadelijk ging ze bij de kachel zitten tot acht uur en peuzelde niets dan apenootjes. Het glundere Baronnessie!

— Seker bang voor boete,... schertste Stien.

Toen vertelde de Rooie dat zij altijd te laat kwam op de bühne. Madame giftig als een spin.

Tusschen elk woord smeet ze een zoet snoepseltje op haar tong. lederen avond moest ze haar buik wegwerken. Guusje en Joopie regen de veters van haar corset in en dat duurde ... nee, een uur!

— Se trappe me tege me kuras,... lachte ze,... maar weg mót ie!

— Van Bert, uit de Metropool?... informeerde Jo droogjes.

— Bi-je daar!... 'k ben smoor op die vent!... 'n artist!... As ... as ... ik twee nachte geswabberd heb ... en ik weet dat ie komp... schmink ik me eige dubbel!

— Seep ... en crème de Simon op je kokkert!

— En wat droog rood op me lippies,... jankte Stien mee.

— Hola fi.fa!... Que leur contien ... pour adresséé. Ooie, seit die,... parlevinkte Jet in een brabbelzinnetje.

Potdorie, die snollen zouden heelemaal vergeten dat zij er ook nog was op haar eigen hok. De hurkende meiden lachten en rengelden zich op de been.

׳— Awel meide... nou ieder 'n mooie fransche ring. Hiernaast in Casino ... verkocht voor vijf kwartjes.

— Ik steek me nie meer in schuld,... pruilde Jo.

— En dat brochie dan?... smiechelde Jet weer.

— Nee-nee, ik wil niet!

— Jij heb liever 'n taxie 'n heele dag hè?... grinnikte Jet.

— Dat wil ik soo ik wil, verstaan!... suikerbeest!

Jo wist wat er met haar gebeuren ging als ze Jet niet op tijd afdokken kon. Dan stond het wijf 's nachts na twee, vóór haar met zoo een kwibus van een ouden kerel, zoo

Van Nes en Zeedijk 4