De Jordaan, van Nes en Zeedijk

!3

kluwde zich de heele prop vast. Met de omgebogen polsen het middel ingekneld, begon ze Alpenjager-achtig te joedelen:

En de hoed loedeledoe ... Van Joden Jet loedeledoe ... Die kost loedeledoe... Een daaal...der!

In een hand-aan-hand vastgeschakelden kring omdans-ten ze Jet.

—• Is Cor... Cor ... Corry ... stotterde ze.

— Nee Jet, nie thuis.

— Leit te droge op 't Westerdok.

-- Ach... gebbetjes,... grijnsde zoet Jet.

— Ouwe big... mist 't geloof.

— Doope!... Jet doope!... krijschte woest Heintje Lawaai, en al de meiden gierden en klapten zich op de dijen als bezetenen.

— 'n Varreke leert nog na s'n dood, meide!... 'n Patertje-rondedans om Jetl

Maar Jet, benauwd en wild van angst brak door de armenketting heen en vloekte valsch en giftig terug. De meiden drongen óp naar het stoepje waar de koppelaarster heengerend was.

— Daar is Hein Brug-om-Hoog! ... krijschte de dochter van Ko Sta-je-vast.

Een knieknak van een kerel zwaaide voorbij, een kroeg in. De meidenstemmen joedelden weer dooreen. Twee jongens bleven staan kijken, toen drie, toen vier.

—- Kijk... 't servies kompleet... lachte Sientje.

— Vier heere ...

— Maakt honderd,... ratelde rad er overheen Kaatje Contant.

Tegen zulke spottongen kon Joden Jet niet op. Dat beukte en schold en raasde maar. Zulke kooljannen

Kooljannen : goedkoope volks-visch.