De Jordaan, van Nes en Zeedijk

II

houden en haar opwinden, besteken met pronkende op-smuksels, alleen dém. stond het slecht voor die trotsche en grillige meid geschapen. Om alle andere lok- en verleid-middelen lachte ze zich krom. En laten ontglippen ... zulke mooie waar? Ze zou zichzelf bespuwen. Dat wilde volkskind moést er onder, of ze zou geen Joden Jet meer zijn. Ze grinnikte en grijnsde in zich zelve en ze knarste de tanden op elkaar alsof ze iets doorbeet.

Soms wel drensde het in haar: laat :?lijen die hachelijke waar... laat glijen! Maar dan juist werd ze, tégen zich-zelve in, wreeder van wil en beestachtiger van drang. Dan gloeide ze in haar eigen wezen het vuur van vampierachtige lusten aan, ontwoelde ze de verschrikking harer wulpsche instincten voor het eigene geslacht, zonder angst en begrenzing. Ook de woeste en wreede hartstocht voor haar vak schonk haar een diep genot. Hoeveel minderjarige meisjes had ze al niet naar de zcete en bedwelmende weelde-verdorvenheid gelokt, tegen vetten buit van oude heeren, of tegen hoog verval voor madame's van ״bühne" of bordeel. Zij bezocht de meest vunzige tapperij zoogoed als de fonkelende nachtcafé's var spiegels en fluweel, en een morsige Zeedijksteeg was haar soms éven lief als een boulevard. Buitenkansjes had ze overal, „rejale" jongens net zoogoed onder het schorum als onder den rijkdom. Als zij de engeltjes maar bijéén klepperde. Maar Corry was een „vrachie"! Voor die harde kei zou ze óók haar kalk vinden en dan zou ze metselen voor tién! Cor in de „Vergulde Anker"... zij ook! Cor in „De gele Ballon"... zij ook! Geduld, geduld Jet... Zoo troostte zij zichzelf het liefst. Had ze niet pas nog die twee knappe modistetjes, van vijf- en zestien jaar, uit hun doode winkels weggelokt en meegetroond naar haar hol in de Mes? Tsja... tsja!... dat was zoo glad gesuld. Als de hoep, zoo groen waren die geweest. Zij had ze mooie betrekkingen beloofd en ze gezeid: Lieve meisies,... géld kun jullie verdiene as ... water. En ze had de groene nufjes met fijne zijden kleeren omhangen, vol kant en tulle; groote hoeden met pleureuses