Literatuur en kunst

HEIJERMANS׳ DIAMANTSTAD. 2 7

die door totaal gebrek aan innige, hechte en zuivere visie op deze werkersgroepen, techniek van het bedrijf tracht te bedrapeeren met woordkundigeleege scènetjes en hol dekoratief.

Hij mist de tragische imaginatie om de gebeurlijke werkelijkheid inhïitiefte. doordringen, metiets opperst hevigs van menschelijk meevoelen, ook al leefde je onder die wezens slechts éen dag, één uur.

Diamantstad, d. w. z. stad, metropool, waarin de hevige beroeringen van een middeleeuwsche industrie leven, kreunen en hijgen, — brok grond dat ook draagt een heerlijk verzet van georganiseerde proletaren, daarvan geeft dit boek zoo goed als niets.

't Werkelijke machtige leven dier worstelende arbeiders, de werkelijke bedrijfskern, het diepe, ingewikkelde technische bestaan in al de schijn-glorie van Diamantstad kent deze man niet. Het juweliersleven niet, 't vakleven, 't fabrieks-, kantoor- en werkplaatsleven niet, het leven van slijpers, klovers, verstellers niet; van makelaars, scharrelaars en handelslui niet; dat leven met zijn principale bedrijfsvormen, zijn achterlijke komplexiteit.

Diamantstad, in den loop eener geheele herleving van al haar zwoeg-proletaren geschreven, had een hoog episch monument kunnen