Simson de Godgewijde

3*

druivenranken. Simson rook een zoeten geur uit hoven en tuinen. Heel in de verte hoorde hij een koorgezang van bezige landlieden; zag hij het geblakerde tentenwit van rondzwervende schaapherders. Hij rilde, en in godvrucht bad hij:

— Aleeuwige,... Gij die niet aanschouwd mag worden door het sterfelijk oog,... uw nietige dienstknecht volbrengt de ondoorgrondelijke geheimenissen van Uw heiligen Wil. Is zijn begeerte naar de heiden-sche een gruwelijkheid? ... Doch welk menschenbrein kan voorzien hoe de wijnstok uitschiet in twijgen, tus-schen rots en vruchtbare aarde? En wie eet er niet van wilden honing? Of verblindt Asthoreth Uw knecht met haar lokkende sluiers in het blauwe maanlicht, van den morgen tot d'avondstond? Waarom volgt hij niet de donker-befloerste oogen van een droomrige maagd uit Dan, Ephraïm, Manasse, die ontwaakt midden tusschen het gouden koorn en wier lichaam geurt naar bloesems uit Saron's vlakte? Waarom kiest hij niet een vrouw uit Esthaol, Ajalon of Zoreah, die zich schuil houdt in het vrouwenvertrek en nimmer gulden armringen lokkend spiegelen laat in avond-Zonneschijn? Waarom verliefde hij zich als een zot, op een heidensche zwerfster, die haar granaatrooden mond somtijds verft en de oogen beschildert en zwart omkranst als van een zieke ringduif?... Of was het Uw wil, o eeuwige Heer van al het geschapene ... dat hij zich verwarde in zijn schaamtelijke begeerten en heenging in onrust?... De vrees en de duizelingen