«5
uit te drukken in zijn werk, in zijn stillevens, zijn portretten, zijn figuren, bloemen, landschappen en dier-studies. —
Voor mij zijn de beste van deze doeken, mede een verzameling van Spoor's schoonste en diepste peins-uren, droom-uren, mijmerij en verrukking, smart en angst, correspondeerend op een hooge levensaanschouwing. — In de droeve oogen van een hond legt hij mènschelijken weemoed, maar zoo diep, zoo zachtmoedig, zoo barmhartig, dat we voelen : hier is niet alleen een hondenoog geschilderd, maar, — misschien voor den schilder zelfs geheel onbewust, — hier uit zich een ziele-staat, hier is een gevoels-gedachte van smartelijken weemoed vermen-schelijkt, hier is een gevoel ingedragen, dat vér boven de verrukking van een hond-physionomie-schilderen uitging. — Ik bid u, zie Spoor nooit alleen als virtuoos, zelfs niet alleen als schilder-kunstenaar. Hij behoort tot een geheel uitgestorven type van rasschilders, die zich weer in de heiligheid van hun werk laten beïnvloeden door een zedelijk en hoog-geestelijk ideaal, zooals de middeleeuwers, de gothiekers en primitieven door een hevig religieuse ontroering, zooals Toorop door een zinnebeeldigheid, zooals Van Gogh door een bijna heidensch-grootsche natuur-tragiek, in oorsprong Sophocles-achtig en Grieksch. — Spoor werkt geheel religieus, d. w. z. religieus op zijn wijze, met wat hij voor religie houdt.