Geschreven Portretten

35

de rauwste verheerlijking van het naturalisme schreef.

Er zijn visschers die de fuik uitzetten op het blanke water als licht en zonnevuur één sproeiing uitsprankelen over de golfjes. — Maar er zijn ook die in half maanlicht hun net uitwerpen. — Zij verschijnen als fantomen en legende-bewaarders. — Dat geheimzinnige van het nachtelijk maan-bezilverde is er om het innerlijk-verborgene van dien buit-speurder en om zijn geloofs-mysterie. — Zelfs dit God-zoekende is romantiek in hem. Want deze moderne dandy, verbroederlijkt met den zwier van Oscar Wilde, de hoofschheid van Baudelaire, de aristocratie van Nietzsche, is middeneeuwer in merg en been. Van de gansche nieuwe verklarings-wetten der maatschappijontwikkeling ziet hij niets. — Met ietwat perverse behaagzuchtigheid doorleeft hij den zwoelsten of ijlsten inhoud van al-soorten verbeeldingsvormen. Zijn natuur kan zich in alle afwijkingen verplaatsen en zijn instincten kunnen zich drenken in de meest saamgestelde aan-doenings-stroomen. Als het maar der artisticiteit ontworteld en een doorbraak der persoonlijkheid is, van het zinnelijke naar het psychische. Want hij blijft middeneeuwer ook in zijn begrips-vorming. Bont, hyper-modern, över-sensitief middeneeuwer, die langs Zola, Maeterlinck en Huysmans de kerktransen heeft begluurd. Hij is achteruit-rennende traditionalist, schuw voor het orchestraal geweld der