als neerduizelend van uit den gansch onzichtbaren hemel, plonsde de Atlantic, gelijk een zwaar zwembeest vooruit, weerbaar knarsend, scharmaaiend van ijzer, delvend zijn gang door den nacht."
Deze zin karakteriseert al dadelijk den epischen ziener. Wat er op volgt, in zijn boek, verbrokkelt de groote lijn; is een mengeling van lyriek en visioenen-zang, die steeds in details voortschokken. Noem dit het zwakke in Van Looy,.. 't mag zijn, nu er zóóveel schoonheid rest. In ״Gekken" ontmoet ge onmiddellijk een geest, voor het grootsche en universeele geschapen, die óók door den droom van. Sheharezade en het lichte druppelen der seconden tot stille avonduren van het azuren Oosten, èn door het verhalende leven is betooverd, ... uit twee gewaarwordingen van ruimte en innigheid, visioen, fantoom en levens-werkelijkheid schept.
Scheltema spreekt hoonend van den „motorisch-dooven" Van Looy. Lees onmiddellijk na zoo een woord, den bundel „Proza". Zijn woordvormingen zouden het rhythme van de taal bederven ?.... Welk een gekkigheidje!
De scheppende orde van Van Looy's woord-vormingen is meestal een organische. Ook het volk schept nieuwe woorden. Maar hoe is dit wordingsproces? Denk eens na,... jjieuwe woorden, onder het levende volk, worden geschapen door een enkeling, in psychische gemeenzaamheid met de massa. Deze ongenoemde heeft het