De Jordaan, Manus Peet

8o

D'r wès gein gauser die sij nie kende Se kende al de randé-foes ...

Plots kronkelde en rengelde zij zich om, dat zij haar twee beenen tot de knieën ontblootte en floot zij beverig een brokje marsch-melodie. Zij zat weer in de ״Alhambra" of in een musichall in de Nes. Zij ratelde en gierde dooreen en in overstor-mende impulsiviteit, met de ongedurigste sprongen naar dit en naar dat, vroeg zij Manus: of hij dien of dien acteur niet een „immese snuivert" vond.

— Sie je Manus, nachtportier ... soo een, waar de soemkoef de sabeltjes bij trekke ... En wat 'n ooge, die sirool he? Daar spanker je de poort voor uit.

Manus moest ook zeggen wat hij dacht van dien en dien vliegenier, van boksers en van motor-renners op het Stadion.

— 'n Paar knappe meters kerel, hè Peet? ... Z'n spinnekop flikkert as 'n zonnetje. Pekaan Peet... ik sei 'm anskiete. Se kanne 'm okketaaje sooveul haarlie hartje begeert... Krijge sullie de takke!... de bläre komme vanself!

Manus lachte en kreeg toch hartkloppingen van haar blagee-renden en opwindenden, valschen lichtekooien-toon.

Toen was zij onverhoed op zijn kaduke gramophoon toege-hold en eer hij omzag, lei het kleine kamertje volgehamerd van schorre klanken. Spottend-gëaffecteerd sprak Corry nu, als een schetterig hoogerburgerscholiertje, een zwetserig meisje van den rijkdom:

— Leuk säg Manus Peet... leuk säg. Mijn Ma heeft er ook een. Leuk säg! Maar m'n Pa wil niet dat s'm gebruikt. Leuk säg! Ik ben gewoon vergeten hoeveel ie kost... luizig lollig säg! Eénig gewoon ... réuze gewoon. Wat 'n type säg!

Onweerstaanbaar was Corry, in haar potsierlijke, nerveus-opgeschroefde bakvischjes-nabootsing. De enorme phonograaf-trechter rommelde van zijn binnenste een heesch-warrig muziek-geraas uit. Een verre piano klonk er gedempt in, als achter gordijnen, waartusschen sleeperig-krioelerige tonen van violen en fluiten meekropen. Met kort-mimische en rhythmische ge-

Soemkoef: politie. — Spinnekop: diamant speldje. — Pekaan: kijk toe. — Okketaaje: van geld berooven. — De takke: een dwaze vloek.