De Jordaan, Manus Peet

6g

om haar? Hij, Manus de bottelier, pretjes najagen of bedriegerijen plegen om haar? ...

— Kom Manus ... wie niet sterk is mot... rijk sijn ... 'n Cent 'n prik, jij gelukzoeker. Het vet en de piepers sijn nou eenmaal gek verdeeld! Neem 'n zure op de vork of 'n Hafane-melange ... groot knakmodel... en laat je luikies nie dichtslaan door het klauwtje van een wilde Woutertje.

Zong vanmorgen niet Aag Halvezool, de porster van het vischcollége:

Manus slaap je nog?

Kom op de proppe.

Manus gaap je nog?

La me nie langer kloppe.

Uit Peet's ganzepoot zweefde een heele dreighemel van zware wolken aan. Rook-o-weeër die hij was!

— Kom Manus, hijsch je haaks... Wat de mensche smoeste... daar gaf je ommers nooit-niks-om. Al wat er leeft kruipt op de rand van een dobbelbeker. 't Is bij een iegelijk... dün onder, dan bofe. Je luisterde toch altoos naar wat de mensche verborge voor je hielde. Most hij zich dat nou zelf weer inspij-kere? Kom, hij had hande vol schrijfwerk en zijn vlooienpootje was toch al zoo lastig te leze. Vroeger schoonschrift mit krulle... En nou? Fiat!

Met een scheurenden snik in zijn keel smonselde hij zich zelf vóór, dat hij, het levend-geworden begrips-mensch erger-je-niet,... geen enkelen lust had te betoomen.

— Spin tege pad, soo is de mensch tege mensch. En alles was eigenlijk diep verachtelijk ... Jawel... morge, over-morge, potsemaker,... als Corry maar even kwam oploope. O, als ze maar niet tuimelde. Wat? Tuimelen? Wie vreesde ooit bij het zien vliegen van een vogel, dat het dier ook vallen kan? En Corry kón vliegen,... huizenhoog!

Zuchtend greep hij weer naar zijn pijp en zijn linkeroog kneep zoo diep dicht, dat het scheen alsof hij het nooit meer openen zou.