Menschenwee, Eerste boek, Winter

5«

bukstand en harkig gekrabbel onder knoestig gestruik, de Ouë eruit, de zwarte aardkluiten aan brei drukkend voor notaris oogen. Stil, met zwaar ernst-gezicht doorzoekend voelde Gerrit hart-bonkende verrukking, dat ie zoo vlak bij notaris stond, dat ding zóó maar in z'n zak had en dat ie zóó netjes, kon liegen, netjes kemedie speule en zóó gejaagd en rustig tegelijk bleef. — Hij zou 't wel kenne uitgiere van lol, van pret.... moar stil, soek en kaik aa's 'n dooie soo strak, hou je goed.... jesis wa' soälig....

Niets kwam te zien. Notaris had in wanhoop ook gegrabbeld in 't zand-nat en z'n vuile vingers streek ie, met viezig gezicht äf langs boomstammetjes. Erger voelde notaris wre-velblik van den jonkheer. Ouwenaar wilde niet langer wachten,, en voor 'm hoorde notaris al den bode opjagen, die naar huis wou en schor nu van schreeuwen, doorkrijschte :

— Dertien, dertien mi je dertiene, veertien.... veertien mi je veertiene.... nog twintig kwart daarenboofe.... — ־ Woedend voelde Breemsma zich, woedend op den grond,, de struiken, 't potloodje, den natten vuilen modder.... Maar vooral voelde ie vernedering in 't brutale minachtende gekijk van den jonker. Wat 'n branie, wat 'n vent om hem zoo z'n minderheid te laten voelen, nog wel, tegenover die lamme kerels. Ja hij moest wel mee, anders zou ie van Van Ouwenaar wel weer 'n uitbrander krijgen, zooals laatst toen ie op 'n veiling 'n half uurtje te laat was gekomen. — Wat had ie toen niet ruwe beleedigingen over zich heen gesmeten gekregen,, en 'n afstraffing, zoo maar, waar al die leelijke kerels bij waren. Ze hadden gegrinnikt....

Verdraaid, wat lam nou.... dat potlood.. .. 'n goud ding.. Kijk 'm nijdig zijn.... ook geen vent om mee te spotten.... Maar kalm houen.... doen alsof ie niks merkte, weer vrindelij k lachen en anekdoten oprakelen ; anders was ie verdomd z'n klant kwijt. Wel tien notarissen voor hem, die 'r op loerden. ... Maar langer kon ie niet zoeken.

Hassel zag 't en zwaar-lekker, met zoete inzuiging van z'n. eigen valsche woorden, zei ie langzaam :