Menschenwee, Eerste boek, Winter

44

■gunstje bedelden. Zoo, als 'n plompe, maar stomp-sluwe dorps-׳Carmen had ze Jan Grint den tuinderszoon, dien ze al van 'r schooljaren kende, mal gemaakt, maar toen ie met liefde en vuiligheid kwam had ze 'm de deur uitgesmeten. Ze kreeg ׳smeekbrieven van 'm ; dat hij d'r vroegste minnaar was en dat ie zich z'n handen van de romp zou afsnijen, aa's sai 't puur hebbe wou.... Maar ze dacht niet aan 'm. Ze wou met 'm lachen en uitgaan of dubbelzinnig kijken, als hij, de rijke, in •de buurt was, maar Grint most van d'r afblijve met z'n lompe pooten. En niet, omdat ze Grint geen heel-knappe jonge vond, pik-zwart haar, met ooge !.... glimmend, puur roet.... maar omdat ze nou eenmaal in 'r boerenhoofd de idee had vastgespijkerd, dat z'n dame most worde.. .. En dan raik ! raik ! Main Kristis ! Nou zou ze met ruwe hebzucht wegduwen, wat ~'r in den weg stond.... Om 'r familie gaf ze geen zier. Gehechtheid had 'r nooit ingezeten, bij niet één. Dirk was 'n ^stille zuiper en Piet ook.

Verdierlijkt en geteisterd in zwoeg, werkbeestig-stomp, :zagen ze alleen in elkaar, wat hun rauwe begeerten wilden. ־Guurt zag ze alleen als zuiplappen, meidenlollers en spelers, en hun zwoeg-naturen begreep ze niet. Voor den Ouë voelde ze niks. Die had 'r in d'r leven nooit 'n zacht woord gezegd. Wat die docht dat wist se nie. D'r moeder vond ze raar, kniezerig en grieniger, niet-wetend wat ze eigenlijk wou. Alleen Kees de Strooper, waar ze allemaal 't land an hadde, • die mocht ze wel lij en, omdat ie 'r vroeger, in huis, nooit geranseld had als Piet en Dirk. — Nee, aa's se wat van d'r eige make wou, mos se hem, 't heertje, hebbe.... En aa's ze gebrouwd was, dan naar g'n sterveling omzien.... dan was se 'n dame. — Dan naar 'n stad.... en hem onder d'r duim. En dan Guurt.... maide in je dienst.... zei ze zich ieder

׳lieer weer----Paa's op.... nie aa's de andere vraisters....

nie in de donkere loantjes aa'stie wil, en nie op de grond, en nie achter de struikies....

Want aa's je je aige geef, bi je'm puur kwait.... Sai was f'soenlik, se most 't blaiwe.