Menschenwee, Eerste boek, Winter

40

warm-lauw, stankig en rood. Dan genoot ie met 'n bedaarde lol, niemand mocht er an komme thuis. As ie 't niet zelf kon doen, vrat ie 't niet; most 't vleesch verkocht. Al de kippen, die niet meer legden, draaide ie even gemoedereerd den kop om. Guurt joeg ze op, greep ze, en hij alleen wrong ze den hals af. En Guurt zag 't ook dol-graag, al griende ze 'r soms bij van rillerigheid. Zij, zij met 'r meidehanden dee 't altemet eerder dan Kees, de erge strooper, waar ieder in de plaats bang voor was ; Kees de Strooper, oudste zoon van Hassel.

Piet had zich languit met z'n modderlaarzen en slijkgoed op den grond neergesmakt, vlak bij de rookige kachel, om wat te tukken. Dirk zat te smoken, slaperig weggedoezeld in blauwe rookkrullen, stomp, naar den straatweg kijkend. Ouë Gerrit voelde slaaploomte en rilling.

'n Paar uur maar had ie vannacht geslapen. Alleen Guurt lachte luid en brutaal, joligde tegen Dirk, die stom aanluisterde zonder zich te verroeren, wat ze snapte van Annie en Geert Slooter, dochters van 'n tuinder, bij hen in de buurt.

— Nou Dirk.... enne.... nou mo je wete.... nou sait se Annie.... se binne veur sain in 'n f rseeekering... aas sain... sie je.... d'r vader.... aas sain nou wa beurt.... dan.... danne kraige sai 'n prais.... 'n prais sa'k moar segge.... van 't Nuuwsblad.... En nou sait Geert.... hoha !.. .. nou sait Geert.... gom.... ikke wou moar da die oue suiplap soo dood bleef aa's 'n pier.... in se werk.... he ?.... dan heppe wai vaifhonderd poppies.... Is da nou woar Dirk.... ? kraige sullie dan soveul ?.... puur vaifhonderd.... tog jokkes hee ?

— Nou seker, bromde Dirk, wrevelig dat ie spreken moest, aa's t'r stoat, sal wel 't uitkomme t'met....

—Nou, en nou sait Annie, sait se main----f'r wa' sai nooit

niks meer van je sien, s'avens____

— La se stikke.... mestvarke.... hep main noodig.... dwarrel! kabbeloebelaap !____

— Nou hait s'nie g'laik.... sa'k stikke aa's se 'n sint los kraigt van den ouë.... nou is tie weewnoar.... en hokke