Menschenwee, Eerste boek, Winter

33

gezegd, dat ie zich had laten bangmaken. Bleef 't weg, 't groenige vuur, dan begon z'n zweet-benauwing wat te luwen, gingen er knellingen los van z'n kop, z'n beenen, begon ie weer 'n beetje ruimer te ademen .... in zichzelf gerustgesteld, dat ie toch iemand opgebiecht had wat ie deed — En aa's ze wakker was zou ie 't weer zeggen. Stilletjes wel, dacht ie 'rbij, dat ze toch alles weer vergat,.... maar dat kon hem niet schelen, had hij niks mee van noode. Haar zou ie 't zeggen, dan wist ie 't ten minste niet meer alleen. Als ie dan eindelijk achter 't deurtje van 't donkere bed-holletje durfde kijken, in de scheemrige schijnseltjes, naar de stille schaduw-schimmen van de roerlooze kamer en hij zag op 't ruit, aan den straatweg, 't nachtlichtje, blompotjes-schaduw en tak-vormpjes, grillig-dwars en puntig op 't vaal-geel gordijntje lijnen, kreeg ie weer moed, zei ie zichzelf, dat ie 'n lintworm was, drong ie zich op, dat ie nog nooit-

ofte nimmer kwaad had gedaan.....

.... Dief ? .... dief.... ? nee, da was tie nie, heelegoar nie.... En snappe ?.... nooit !.... nooit !.. .. Wou ie stele om geld ?.... bah ! kon 'm geen zier skele.... 't Was lekker, 't was puur zalig.... Hij mos gappe.... hij mos of ie wou of nie.... Soms wou ie zelf nie.. .., en toch most ie.... En dan had ie al branding en wilde jeuking in z'n handen.... Nee pakke dée ze'm nooit van d'r leve.... want sluw, sluw was ie, aa's de beste.... En wie had d'r ooit erg in sain ? Hij mit z'n grijze kop, hij diake weest ?.. .. Hij die nooit dronk, hij die met jare beule en ploetere, eindelijk 'n stukkie grond had gekocht, met veul hypetheek?.... ze zeie allemoal wat van z'n zachtzinnigheid, en hoe goeiig ie omging met z'n ongelukkig suf waif.. ..

Maar aa's tie alleen was met haar, kon ie z'n geduld niet houên. Dan griende ze, had ze vergeten waar ze woonden, wist ze niet meer den naam van haar kinderen ; dan griende ze maar, grienen. En hij er tegen in, haar' meppend met wat ie maar in handen kon krijgen. Dan griende ze erger, mepte hij harder, uit drift, uit dolle drift, dat ze blerde.... En toch vergat ze waarom ze griende, wist ze na 'n paar minuten niet meer,

3