Menschenwee, Eerste boek, Winter

28

•sterveling wist dat ie gapte,.... hij de fesoenlijkste tuinder van de plaats. En als ie nagong, — al liep ie in Amsterdam, — da s'n spulle daar leie.... in zijn kelderhoek.... God-kristus! dat ontroerde zoo hevig, gaf 'm zooveel geluk, dat ie d'r bevingen van kreeg, in z'n armen en beenen, en handen, en dat z'n hart ging hameren.... En helsch-lekker was 't, dat niet één uit de plaats, niet één bij 'm thuis wist waar 't lag.... zelfs z'n vrouw niet. Elke dag effetjes zag ie -z'r bij dwalen, dan Dirk, dan Piet, dan z'n meid Guurtje .... maar vast niks.... Nooit niks merken.. .. En spannend, zag ie ze, nou jaren en jaren achtereen, wegduiken in de rotte kelder, en weer opduiken en nooit niks, nooit nooit niks !.. .. Dat gaf "^,m nog weer ereis gloeiende vreugd, maar stil, stil.... in zichzelf gesmoord....

Met z'n stoel strompelde ouë Gerrit nog dichter bij de kachel, onbewust, 't zelf niet merkend, in brandende opwinding, blij iets te bewegen. Z'n vrouw zag ie sjokkeren van den stal naar de keuken, met 'n peinzerig gezicht, en rooie huil-oogen, 'npaar kopjes wegdragend van 't koffieblad. Vandaag had ie puur trek om er is te kaike na z'n spulle.... Maar hij dorst nie.... ״Guurt, s'n dochter mos sóó komme.... aa's tie 't moarweer •es sag....

Wa' kon ie lolle, lolle, soo in 't donkere hok, tusschen z'n gestolen rommel in.... Wa genot ! om te stikke ! Wa' had ie 't netjes an rijtjes legd lest.... Die vervloekte muize.... allegoar goatjes d'r in.... Hij kon se de kop afbijten. — Nee, vandaag zou die 'r geen poot anzette, als ie 'jt moar sag, soo moar sag, kon ie al sterven van heetige lol. — Wa spulle ! Wa' kon die 'r mee doen.... Nee, toch niks doen d'r mee.... Alleen moar hebbe, wéte, al moar wéte en beseffe, dat 't van ■sain was...., dat ie 't kaapt had van andere.... andere.... Kristis, wa' lol, wa' salig.. .. So moar had ie 't gegannift van 'n aêre en nou was 't van sain, van hèm, van hem, van sain. Wat zoet, wat zalig zoet dat toch was, dat nemen ! Hoho !.. ho.. ״ho.... Van g'n waif, van g'n waive hield ie zooveul.... Da