Menschenwee, Eerste boek, Winter

29

gappe.... puf!.... naar je toe.... En zoo verborgen weg׳ duufele in je eige kelder.... En dan, aas de menschenje vrage: en segge... . Hai je al hoort ?.. .. da's stole of dit is stole״ dan verbaasd meekijke en lache, en dan zoo zeker, zoo zeker wete dè,'s se hem, hèm, mit z'n grijze kop, z'n faine noam net soo min verdenke, aa's den bestolene self.... En dan lol, brandend lollig van binnen, daa' niemand je sien hep.... niemand,, nooit niks !.... En dan al maar meer lachen om *n grappie ertusschen en schudden met de zilveren haren, en dan, daardoor heen, maar genieten, bij 't spreke d'r over... En wrijven door de baard, en zalig, zoet van binnen weten : jonge, kerel, da' hep jai nou,.... da' lait nou stikempies op z'n rug, bai jou.. .. Niemand hep sien.... En dan 't genieten er van, de eerste: week.... nachten, als ie niet slapen kon, in het kelderhok, met 't lampie.... en soms, als ie 't niet kon houen, als ie van binne opbrandde van zien-dorst, dan op den dag ook nog effe.. Aa's 't most, en 't kwam, dol-heet-begeerend, dan omkeerend van 'n boodschap en dan loeren op 'n vrij gelegenheid]e. En dan de tweede nacht, aa's 't verlange om te zien zoo hevig was, dat ie lag te beven.. om z'n spulle te pakken. —Als 't door 'm heengierde, onrustig gehijg van kijkdrift en voeldrift. Als ie zich dan al lekkerangstig eindelijk voelde, over z'n wijf,, heenstapte.... bang-vol en blij dat ze 'm wouen snappen, en eindelijk met wild lichtgejuich in z'n oogen, in en uit z'n kelder kwam, zonder dat ie gesnapt was. Dan in bed weer zien, rustiger en verzadigd, hoe alles gelegen had, kijkend met oogen dicht. Herinnerend hei-schittering van knoppies, blinking van lepeltjes, en na-tastend in z'n verbeelden de kleuren en 't zachte goedje. — Dan den volgenden nacht weer, kijken en tasten, slaaploos met zweet-hoofd van angstig-zwaar genot. — Na 'n week begon lust te luwen, bleef ie 'r maanden zonder, dacht ie er nog alleen maar aan, in z'n bedstee, stilstarend tegen beschot-donkerte, dat 't daar lei, effe onder 'm .. dat ie 't kon zien, kon hebbe aa's ie wou.. dingen al van veertig jaar, nooit niks van verkocht.... nooit niks.... gegapt voor sain... zalig zoodje.. Nou van sain, van sain alleen. En geen