De Jordaan, Mooie Karel

83

haar compleet het rood van de lippen af. Thijs verontschuldigde zich gluiperig, als voor een verboden genot.

— Tja... temee twee jaar, Moedervlekkie...

En hij likkebaarde nog na van het zoenen, heimelijk bevreesd voor Greet's afschuw.

Thijs Burk leek een lijzig, suf en traag mirakel van een vent. Hij keek uit zijn lodderige oogen, droomerig als een makke hond en toch broeide venijn achter zijn uiterlijke sloomerigheid. Om d'allergeringste dingen kon hij plots kwaadwillig opstuiven. Maar even daarna wist hij niet eens meer waarom hij was losgebarsten; leek zijn geheugen in de war gesleurd en zijn toorn doelloos. Dan bleef hij dagen boosaardig mokken; kreeg niemand een woord van zijn norsche lippen. Soms, inéén, wierd hij overwoekerd door achterdochtige gedachten tegen een ieder; scheen hij gekweld van vreeselijke onrust en zenuwachtige opgejaagdheid. Thijs Burk sloop hier, dan daar en verstiekemde eigenlijk zijn heele leven. Met geheimzinnige gebaren kon hij alle tot hem gerichte vragen over handel en wandel afweren. Zijn leus was: nooit niks laten merken; wat niet weet, wat niet deert. Dan grinnikte hij met een gezicht zoo wreed als van een woedenden aap. Toch was Thijs eeuwig met zijn kameraden in den knoei en van toevertrouwd geld verduisterde hij immer een deel. Hij verkocht altijd dingen die niet van hem waren. Het woekerende kwanselen brandde hem in het bloed. Hij borgde van één en leende weer een ander. Dan leende hij daaroverheen opnieuw van derden, om het zélf-geleende toch weer terug te bezitten. Zoo schonkig wrong Thijs Burk zich gekromd door de nijpende dingen heen, terwijl hij zijn opzettelijke leugens en zijn gemeen bedrog voor eigen Ik beliegend weer voorstelde als listig bedrog door anderen tegenover hém gepleegd. Omdat hij van alles stiekem het fijne wist, als negociant en als scharrelaar, wilden kleine handelaartjes toch gaarne met hem samen doen. Buiten-buurts omringde hij zich met een stel gore makkers uit de Sint-Olofsbuurt, die hem al het gewonnene of gegannefte,

Gegannelte: gestolene. —