De Jordaan, Mooie Karel

78

knar van zijn concurrenten. Hij lachte weer ruim en Ant lachte mee. Nou zag ze tenminste een beetje rood en wit. Want Thijs hield alles weer met een suikerzoet snoetje van onschuld, binnenzaks.

— Mijn kosgeld krijg je fól, ... maak geen sentimetaal... maar ik blijf op me eige baddere,... zei Karei plots stroef naar zijn schoonzuster.

Alie lachte van vergenoegen, dat Oome Karei bleef. Dié kon meer missen dan een half ons poeder-chocola en een pachtstuivertje voor de kraamvrouw, al stak er gekrakeel.

Alie was in het huis van Thijs en Ant, de alles-verslindende snel-Iezeres met argeloozen eigendunk. In een beangstigende vaart slokte zij alderlei couranten-verhalen op. Alie wist alles wat in de fladder stond; heel gek, heel verward, maar zij wist het. Zij las bijtijden staande tegen het raam, liggende op den grond, zittend op het stikdonkere gevoeghok, 's avonds laat bij een kaarsje, zoodat niet, vloekend, Thijs haar zou betrappen en een kleurtje bij-schminken. Alie las op straat, in trams, en als zij niet las dan sprak zij, voor zich-zelve murmelend, van het gelezene. Ieder uur van den dag kon zij een liefdezuchtig feuilleton verwerken en naspelen in haar argelooze phantasie; een-en-al ruischend Bengaalsch vuur. Er was niets triomphantelijkers op de gansche wereld, dan feuilletons. Daar liet zij een pronkend dekseltje voor liggen. Het leek haar soms nog veel bedwelmender dan bioscopen. lederen Maandag dien God gaf, zat ook Alie, gelijk al de meiden en getrouwde vrouwen van de Jordaan, in het knus-gezellige Apollo-theater op den Haarlemmerdijk. Dat bedwelmende genot van de film,... in het halfdonker, muziek van overal,... nee... daar konden de wijven niet buiten. Zij maakten liever zuchtend een pandje, dan dat gistend pleizier te ontberen. Al heel vroeg joegen zij op plaatsbespreking. Alleen Alie bleef net zoo graag thuis, met een bakje troost en een nieuwe feuilleton. Je had er veel langer aan en je kon alles weer telkens overlezen en er opnieuw van genieten.

Terwijl Ant en Karei zaten te praten, leunde Alie weer

Rood en wit: zilver- en kopergeld. — Sentimetaal: saltomortale. — Fladder: nieuwsblad. — Kleurtje bij-schminken: een oorveeg geven. — Dekseltje: hoedje. —