De Jordaan, Mooie Karel

46

het boosaardig uitgieren. Want wie van de jongens verstond zijn verlangen, zijn vreeselijk-kwellend roepen ? Het leefde alles zoo hevig en verrukkelijk in hem en het was Karei telkens alsof er vleugelgeruisch, zacht als een tocht, over hem heenewoei.

Neen, hij wilde geen zinnen-verwarringen en verleidingen meer en geen afspraakjes met vrouwen en meisjes, en geen opwindend gevlei en brandend gezoen meer in duistere zijstraatjes en slopjes. Hij zou alles, alles weerstaan, om Corry. Lieve oogen die lachten en lokten naar avondwandelingen, zou hij voorbij kijken. Heerlijke zoele glimlachjes zou hij niet merken en snerpende spotmondjes zou hij monkelend laten praten. Al dat heerlijke, vrouwelijke, adembenemende van het vrouwelijke wezen... weg, weg, naar den duivel met deze vurige Vastelavond-pretjes. Corry zag hij weer, in zijn verbeelding, en het was een hel-en-hemel van geluk en smart. Hij snoof zoet den fijnen mandarijntjes-geur van haar lichaam, en hij zag het gouden gevonk van haar oogen... Jawel, jawel, maar daarvóór had hij de meid van zich weggetrapt. Dié avond-in-triumph, bleef Mooie Karei een nachtmerrie. Eerst daarna besefte hij, dat zij nooit-en-nimmer meer iets van hem wilde weten.

Toen was hij een poos weer in het oude leventje van zijn dier-sterke mannennatuur vervallen; had hij weer gevrijd en gezoend, gelachen met de blink-tanden bloot, gedanst en gezongen zonder respijt. En Karei had verlangd dat één meisje althans onder al deze hunkerenden, hem zou tarten, afwijzen, straffen, zou krenken en terug sturen. Hij had gehunkerd naar de grillige beleediging en verstooting, om na te voelen wat hij Corry had aangedaan. Hij had gehoopt dat één fiere hem zou beschateren en hem sarrend zou weigeren, al wat hij in den arm-ij delen en pralenden waan van zijn liefde-natuur meende te moeten afstaan in goedertierenheid. Doch geen der dansters en zoeteliefs, in troebel begeeren, weerstond zijn oogen, zijn stem en zijn durf. Ook nu weer tierde er de wilde en dwaas-verwarrende vrijage; doch nu telkens met veel sneller terug-