De Jordaan, Mooie Karel

419

nooit een strik om den buidel droeg en voor alle honger-kindertjes wat gibbesde. Zelfs in zijn dronkenschap danste de Willemstrater nóg cierlijker en lichter dan de nuchterste nuchterling. Karei vergooide zich aan berekende snollen en iederen dag zonk hij dieper, al dieper de modder in. Soms, als hij eenige oogenblikken tot stramme bezinning geraakte, wierd hij zich wel bewust van zijn ellende en zijn walmend verval in de hachelijkste buurt van Mokum; voelde hij ook wel scherper de dreigende macht, die de donkere Frans Poort met zijn booze inborst, op hem had gekregen; maar dan dadelijk gierde hij schel en in razernij uit:... Goed, hij, waaghals, hing nou eenmaal tusschen kar en slee... Wat zou het? Moest hij zich nou zelf nog op zijn nagels kloppen uit kif? Wat deerde hem eigenlijk al dat gezanik, al dat hoenderen-gefladder om hem heen? ״Stad Liverpool" of ״Stad Hamburg"... ״De Vier Matrozen" of ״De Gele Ballon",... het bleef hem al eenderlei... de bladeren dwarrelden overal in den herfst!... Hij had ommers zijn vloekvonnis van Corry thuisgekregen! Frans had het hem overgebracht in bange klem, woord voor woord, met klare oogen,... en die duivels-sirool lokte geen hondjes met blauwe staartjes en fokte geen bedompte kleuters. In Corry's vonnis lag zijn verdoeming! Hij kende immers Corry's spotschimp, Corry's onvermurwbaarheid; haar harden, wreeden, ontzettenden trots! Hij kende immers haar genadelooze en onverzoenlijke natuur van vroeger nog heel goed. Hij had zich nou eenmaal zoo laag en verachtelijk tegenover haar misdragen, zoo berooid als een verluisde zwerver... oele!... viel niks meer te veranderen; nou mocht hij weer peper gaan halen,... op nieuwe wegen... Nou had hij zijn vonnis thuis gekregen! Zij wou hém, lachenden uitdager en ruwen klant, nooit en nimmer meer zien! Zijn geweten was rekkelijk! Och, och, in het fijnste laken school de grofste plooi van bedrog! Corry was zoo erg veranderd, hadden ze hem allemaal, allemaal zalvend voorgehouden... Och, och, die Goudsblom,... die vroeger in hoogzomer, zoo open-wellustig bloeide als

Gibbesen: bijten; hier: bij elkaar happen. — Sirool: kerel. — Bedompte kleuters: valsche leugentjes. —