De Jordaan, Mooie Karel

34

de diepte, Corry en hij tusschen het rommelvuil een pasgeboren, naakt kindje hadden gevonden, met stuiperig-verdraaide oogjes nog half open en toch gebroken,... dood... Hoe stil zij toen, vlak op elkaar gedrongen, huiverend en klappertandend naar huis waren geloopen, zonder een woord, bang voor den schemer en voor de verre stad...

Vijf jaren geleden nu, had Karei gevochten met dien bokser, kaaljakker en bulderjan Loe uit de Nes. Guns, was dat alweer vijf jaar her? De klok op den gouden Munttoren sting ook nie stil! Karei was teméé een oude sirool geworden. Zóó gauw kon hij niet meer opschuimen in vechtvlugheid. Toen, dien avond op den Zeedijk, had zij eerst hem gillend beleedigd en uitgescholden, en erna kreunend gesmeekt in menschelijken jammer, om zijn liefde. Zij had gesidderd onder zijn striemenden nekslag en zijn wurgende handen, en ondanks de pijn was ze blijven krimpen en kruipen aan zijn trillende voeten... Bah, terug del, traphoer, loeder,... wou jij mijn óók beroof e ?... Zoo had hij haar zenuwwoest, wreed toegekreten in zijn verwilderende moorddrift. Met Corry's vernederings-geschrei in de ooren was hij weggestapt, ״De Gele Ballon" uit, tusschen de benarde smerissen; lachend, lachend nog wel en zoo trots alsof er geen mensch meer op de wereld bestond dan Burk. Maar wat hij dien ellendigen nacht daarna, in de droeve eenzaamheid van het arrestantenhok ijlhoofdig had doorgemaakt, dat konden toch ook geen tien Corry's bedenken. Dat wist alleen de Stomme. Dat vreeselijke huilen en snikken van de meid toen, in ״De Gele Ballon", neen,.,. het wou zijn ooren niet meer uit. Zijn moedige Corry, zijn koene, alles-durvende, uitdagende meid... God-in-den-hemel, hij had haar temet geworgd toen! Karei zag nog altijd den angst en het geluk in haar schrik-oogen, onder zijn krampachtig-dichtknijpenden klauw. Vreeselijk!... Gut, er was toch geen mooiere vrouw op de wereld dan Corry Scheendert. In dat gore arrestantenhok had hij Corry kermend van smart-wroeging toegeroepen om vergiffenis!

Sirool: kerel. — Stomme: het geweten. —