De Jordaan, Mooie Karel

366

los met het hartstochtelijk geweld van een doltoornigen reus, op de ijzeren celdeur. Met alles scheen de gevangene te smijten, en als een woedende krankzinnige gilde en huilde hij dooréén. De gek kreet rauw, in ontzetting:

— Brand!... Brand!... Manne... we worde allemaal levend verbrand!... Manne... Manne!...

Toen klonken er vreeselijke vloeken naar de bewakers, en dreigkreten naar den Directeur en naar alle beambten.

De ondoorzienbare zwartheid van dien diepen nacht, hing over Frans' cel. Er sprong een vuur open in zijn hoofd. De schrikkelijke wildheid van zijn buurman, die schimpte en raasde, bracht ook in hem een tanden-knarsende zenuwspanning en doodsangst. Zijn opgevreten leed zocht prangend een uitweg, maar het woeste brullen van den krankzinnige naast hem, van gehuil doorloeid, ging als een zoo snijdend en snerpend jamtner door de gangholten van het nachtelijk gevang, dat Frans in de stikzwarte donkerte van zijn cel saamkromp en als wezenloos op zijn brits bleef zitten luisteren. Er tusschenin klonken scherp-trillend de schellen en de seinfluiten der bewakers, onheilspellend, en hoorde Frans het bang-snel of vertraagd loopen der cipiers. Maar ook begreep hij, dat niemand van het gesticht den krankzinnigen lotgenoot durfde naderen. Frans hoorde dat zijn gebuur in razernij alles stukrammeide; hoorde hem rukkend zwaaien met zijn kruk. Hij hoorde hem ook al het breekbare aan scherven slaan, en daartusschenin rochelde een jammerlijk-dol lachen en huilen dooréén; een uitdagen onder rauwe vërvloekingen, kreten en donderslagen, met vernielingskracht en een opgekropte haatwoede gelucht.

Later vernam hij van den Boorzalfpot, dat dien nacht de krankzinnig-geworden gevangene tusschen het glas van de venstertjes en steenscherven gewond te dansen had gestaan in zijn eigen warm, overal heenspattend bloed. Frans voelde toen, dat iedere slag met een donderende dreuning neerbonkend op muren en celdeuren, den bezeten boef op-

Boorzalfpot: ziekenoppasser, die met den gevangenisdokter meeloopt. —