De Jordaan, Mooie Karel

III.

365

Toen, in het tweede jaar van zijn gevangstraf, was het verschrikkelijke gebeurd. Eenige nachten ervóór had hij in de geruischlooze cel al zonderlinge visioenen beleefd, op een volle-maan-avond. De maan had wonderlijk-helder aan den avondhemel geschenen. Er was een angstige klaarte van den groenen nacht door zijn getralied celraampje heén-gelicht. Het bleef zoo teer-glanzend en zacht-hel, dat Frans er niet van slapen kon. Zoo in den trillenden schijn, leek hem zijn aschgrauwe cel nog vreemder, akeliger, onwezenlijker dan in het donker. Dien licht-ijlen nacht had hij al door de ventilatie-klep, zijn gebuur-links in snikkende zuchten, in een soort van ijlen, huilend hooren spreken en zichzelf hooren beschuldigen van moeder- en vadermoord. Frans rilde onder heel vreemde gewaarwordingen... Hij waagde niet te antwoorden op buurman's jammerklachten, omdat hij geen straf wou oploopen, maar bovendien luisterde Frans naar de stem, die zoo smeekelijk klonk in de glanzend-verlichte nachtruimte, al besefte hij dat hier gebiecht wierd door een soort verstands-verbijsterde. Want hij wist door tikgesprek iets van 's mans leven. Het was of de klare maan-lichtglans van het eene celraam naar het andere, in een statige rust het wee van den gevangen buur nafluisterend overbracht. Er beefde een hevige ontroering in Frans. Het maanlicht lokte hem altijd naar het overzilverde buiten, naar de vrijheid. Hij kon van dit vreemde, klaar-zilte schijnsel halve nachten lang niet slapen en toen het na een week, aschgrauwig licht en eindelijk weer heelemaal donker was geworden, gebeurde het ontzettende, dat zijn doffe wegzinken in de stilte weerstreefde. Midden in den nacht, in de pikke-duisternis, brak in de cel links naast zijn cel, plots een zoo afgrijselijk, dierlijk gebrul, gegil en menschengehuil los, dat de haarwortels in pijn verstijfden onder zijn huid van schrik; zijn bloed hamerde achter de slapen en zijn overgevoelige zenuwen in hem schenen uitéén te scheuren. Het was Frans' buur links, in razernij. Hij brak