De Jordaan, Mooie Karel

₃₄8

leefde, gelijk hij niet vermoedde dat een menschelijk schepsel ooit kón doorstaan.

Alles brandde ziek in hem, in zijn koortsigen kop, in zijn bevende handen. Hier, in de verte, op een vreemd brok grond, leek hij van heel de wereld afgescheurd. Het eenige stukje licht was cle lucht en wat wolken die voorbij joegen, of traagzaam in de verte bleven uitdralen alsof ze nimmer zouden verdwijnen. Hij zag al maanden na maanden geen zon meer en geen groen, geen water en geen hemel, hij, gevangene. Hij snikte plots vreeselijk, onder een gesmoorden gil, en hij kronkelde zich van eenzaamheid en ellende over den cel-vloer. Alles bleef mombakkesachtig-doodstrak om hem heen in een vijandige wreedheid en meedoogen-loosheid opgetast:: de muren van zijn hok, de steenen van den killen grond, de streng-ijzeren staven achter het grauw-droeve cel-raampje. Het leed wrong en scheurde door Frans heen, vernietigde heel zijn wezen, en bracht tusschen de vlagen van kermend k'wel-berouw en woes't-uitschreeuwende wanhoop, altijd weer dat afschuwelijke, leeg-weeë, tóch schroeiende verlangen en hunkeren naar de vrije menschen met wie hij eens had samengeleefd. Tegelijk wou hij toch in het begin, voor den spion-bewaarder zijn huilen en zijn verstands-verbijsterende buien van neerslachtigheid, naargeestige misère en snikkende opstandigheid, verbergen. Frans' gansche lichaam magerde en dorde uit. Hij voelde, schoon hij het zelf niet kon zien, dat zijn bleekheid geelgroene vaalte was geworden en dat zijn oogen grijnzend-hol moesten gloeien in het eeuwige schim-donkeren der afmartelend-eentonige cel-dagen. Want aldoor in het wissellooze, uur aan uur, kriebelde er in zijn hersens een waanzinnige knaging; gloeide er in zijn bloed een koorts die hem leegzoog en uitteerde. Voedsel kon hem nauwelijks schelen. Hij ademde het vreeselijke suizelen van de stilte in; hij dronk loom-mat water, lauw, koud, heet... en hij liep of hij sloop op zijn zware kiosklompen, zes passen heen, zes passen terug, eeuwig weer, als een idioot, schuw-getergd Artis- beest, van