De Jordaan, Mooie Karel

₃0 7

het steenen dier dat zijn ingewanden zat wegtevreten. Hij klaagde over zijn stekend hart, zijn pijn-uitstralenden rug, over zijn maag en over zijn ziek hoofd, en — fluisterde hij nog zachter, — hij was zelf ook niet lekker. Hij schold op een kroeg, op den hoek van Prinsen- en Brouwersgracht, vlak bij de Lekkere Sluis, waar hij drie ochtenden in de week al om klokslag vier, met dobbelen veel handelspoen verloor, en waar hij met alderlei tabeeërs zich half-dood zoop. Schuld van Schele Leendert uit de Anjelierstraat, lasterde hij.

Gijs, voor de tafel, pas van zijn nachtploeg-werk thuis, slurpte slappe thee en propte zich den mond vol brood met bloedworst. Hij bekeek zijn half-dazen, machteloozen en geld-zwendelenden vader, met afgrijzen en verachting; met dezelfde walging waarmee hij zijn kreupele moeder beloerde. Zijn vaartje, een vent die niks deed dan dobbelen en hengelen, en zijn moêrtje, een wijf dat alleen waggelde en zeurde. En hij, met de zwoegende Jordaan-bevolking, hadden nooit rust; baviaanden zich een rol-beroerte. Bah, wat een gedrochten! En Gijs trok zijn neus weer op alsof hij in scharn trapte.

Ant's wenkbrauwen dansten onrustbarend. Er was weer iets ergs op til. Ze popelde zenuwachtig in drift, begeerde alles in één rukkert er uit te gooien, maar ze hield de ellende om Thijs en de kinderen maar liever van binnen vastge-smoord. Haar gelaat alleen zoog hei-purperen vlekken van onderdrukte opwinding en gram in.

Alie, vlug, slank en blond, rnet heel nieuwerwetsche cier-flonkerkammen in het hoog-saamgespeld kapsel, stond vlak bij het schemerige raampje dat tooverachtige glanzen af-dampte van late zonlicht-schijnsels die door de Dwarsstraat heenedoolden. Ze poogde er een besmoezelde feuilleton te ontcijferen en ze las haperend, brak na ieder ontgoochelend zinnetje af, want haar aandacht bleef ook bij het huishouden en bij wat er gebeuren ging, nu Karei onverwachts inzwaaien kwam. Alie, — bekoorlijk in haar naïeve gracie, op haar coquet-fluweelen pantoffeltjes, immese sloepertjes

Baviaande: werkte hard. — Scharn: mest. — Immese sloepertjes: echte tofleltjes. —