De Jordaan, Mooie Karel

259

dan den schonkigen verhaler met zijn erfenis-historie.

Eters en slapers bespraken toen hun dag-karweitjes en een bejaarde, kroesharige oud-gediende uit Veenhuizen, die zich weer bij een baasje had ingewerkt, wou plots met een woedende verleugening van zijn armoe, de erfenis-phantasie van Zwarte Steven overbluffen. Hij bejeukte de rimpels in zijn aap-laag voorhoofd, waarin de diep-verzonken oogen brutaal-fel glinsterden. Tegen de schaduw van het balu-stradetje spoog hij wat verward-toornige woorden wég over de zwendelarijen van groote heeren, met een stem als van een halfverstopten hoorn. Ook hij vertelde, met zijn ouden mummelmond, wat hem alzoo bij wet en erfenis ontstolen was.

— Deur netarisse en diergelijke... mit akte en pampiere... Se kanne d'r eige feur mijn lefedig ophange,... maar ik deug toch nie... Wullie soort half-fokse, motte toch na beneje... wa jij Hompie?... Wa jij Soeproofer?

Een grondwerker met schurftige gezichtsvlekken en een dompige kleerenlucht, die een groote kom koffie gloeiend opslurpte, schudde meewarig zijn hoofd. Maar Kees Eenpoot, die altijd menschen nainen van kaarten gaf, was met zijn zwaren, ijzeren stomp naar den Veenhuizer toegestrompeld. Hij tikte hem vinnig op zijn vaal jasje. Zijn paarse lijkenkop sidderde krampachtig, toen hij onder kwaadaardige boert rauw uitstootte:

— Seg es, Klafere Heer, hei jij... hei jij je fersterf ont-laupe?... Is d'r fast tijd da je wort uitgekaukt!...

De Veenhuizer-zwerver begon zijn vingers op zijn gestulpte lippen te slaan en ze toen nattig door zijn vettige kroesharen heen te wriemelen. Zijn diep-ingezonken oogen leken nog feller en woedender aan-te-glinsteren en nijdig siste hij terug:

— Daar hei-jij geen sjoege fan... luisige Eenpoot!... Slik jij maar je gortwater... Wa weet jij nou fan erfenisse?

— Haur die Harte-aas... een kluchtbedrijf!... hoonde Eenpoot... Geen spie feur 'n slaapsteê... klessebist fan 'n erfenis!... Wil d'r seintjes geife!

Weer barstte de Veenhuizer uit:

Hall-foksen: minderwaardigen. — Sjoege: begrip. —