De Jordaan, Mooie Karel

Titel
De Jordaan, Mooie Karel

Jaar
1925

Overig
5ed

Pagina's
513



257

zwaar omwolkte, terwijl zijn vijgkleurige nek opzwol van pleizier en gesmoorde lachschokken. In het geel-trillende licht van een avondlamp zogen walmvegen, rood en flakkerig, d'aangezichten uit het duister naar voren.

Kees Eenpoot, de stille, verwoede kaarten-gokker, haalde ronkend adem en vond het liedje ״Loeloe, ja Moe" van Mooie Karei, allemachtig leuk. Zijn leverlijders-gezicht, loodachtig-blauw, trok hij krampachtig saam onder het spreken, alsof hij op een onzichtbare manier gepijnigd wierd bij scheuten.

Vóór den oorlog bedelde ook Kees Eenpoot zijn hapje bij elkaar en nuttigde hij zijn vasten bik aan de bedeeling in de Spuistraat. Daar kon hij zich nog net met de bloote ellebogen door een stotterenden menschendrom heenduwen, al sting hij maar op één lat. Maar dat was allemaal finaal uit. Het heele leven bleef ongestadigheid. Toén zette hij een borst op als een pekelharing. Op heden hinkte hij in het oude karrepad. Hij spotte met zijn afgereden been dat nou gelukkig niet noodig had méé te verhongeren, en hij gokte, gokte, om nietigste winstjes, met een verwilderden hartstocht.

Een werkelooze houtzager, die aan het Centraal Station met pakjes sjouwen een mager stuivertje won, scheen zijn breeden spleetmond in een eeuwige kauwbeweging te houden. Zijn zware onderkin hing als een groezelig-gele krop waar hij voortdurend iets borrelends uit opzoog. Ook die was aan lager wal geraakt en kon nauw meer een slaapsteê bekostigen. Op zijn uitgeteerd, naakt lijf had hij een grasgroen, gescheurd jekkertje vastgeknoopt. Hemd noch trui bezat hij meer. Het zou wel ״Toevlucht" worden, morgen, overmorgen, eeuwig en altijd zonder dak! Door zijn neergebogen schouderlijnen schoot rilling op rilling. Hij huiverde van honger, kilte en narigheid.

Hein Kattenoog luisterde, in schijn zwaar gewichtig, naar Zwarte Steven's verhaal over rijkdom en erfenis. Hein had een afgrijselijken, valsch-loerenden blik en zijn ingerimpelde huid groefde als gebarsten perkament. Ondanks zijn valsch geloer, was hij zoo onschuldig van binnen en argeloos als

17

Mooie Karei

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.