De Jordaan, Mooie Karel

233

modder in. Toen, wankelend, toch dronkemanskoppig, vervolgde Karei kniezerig zijn weg. Hij schoof rakelings langs het stil-sluipende geboefte bij de Sint-Olofspoort, dat de pleizier-meiden opwachtte en ze wegdreef van den al duisterder Zeedijk naar hun rooftocht door de donkere nachtstad. Hij kende ze, Karei, de drie Zwarte Gebroeders, altijd met steekmessen en blaffers gewapend.

De nawalmende kroegen leken verstomd en uitgeraasd, nu plots de muziek aan alle kanten zweeg. Een kille windvlaag suizelde huiverig door de nachtstilte heen. Mooie Karei bleef zwerven, in onbeheerschte treurnis, dwars door de Jordaan naar zijn logementje terug. Op de verre Wester-markt stond hij stil onder Lange Jan. De toren schimde vaag en hoog in de nacht-duisternis. Het droeve klokkenspel plots kwam uit te beieren; bleef hangen, hoog boven de donkere nokken en boomkruinen en klonk als een zwerm bange, zacht-waarschuwende stemmen uit de lucht. Karei draalde rond op het plein, zonder te weten waarom. Hij wou wel zoo neervallen tegen de stug-gesloten kerkdeuren. Alles, alles lei kapot in hem van binnen. Neen, grienen kon hij niet meer. Dat laffe, misselijke gehuilebalk moest eindigen. Het snelle en verbijsterende wisselspel van het opjagende gebeuren dien dag, had hem benauwd. In alles zag hij starre dreiging en suizelende somberte. Reuzige schaduw-gestalten van stammen aan d'overkant, bekeek hij met schrik, en het droef-plechtig klokkenspel ontstelde zijn gedachten hevig. Nog nooit had hij zich zoo wee, zoo lusteloos, zoo diepongelukkig en ellendig gevoeld als nu, op dit nachtelijk uur, in eenzaamheid en martelend verlangen verloren. Bij ingeving besefte hij schrijnend-schril,... hij kon voor Corry verrekken. Dat trotsche kreng, die koude, hardvochtige ziel zou nimmer meer een teeken van leven geven. Het was een meid om bloed voor te vergieten. Ze bracht ophitsende hartstochten in alle kerels en een kwelzuchtige verduiveling van gevoel. Voor niks, voor niks was ze bang, voor geen bedreiging en geen gevaar. Ze kon vertrappen in pijn en ellende; ze kon

Blaffers: revolvers, —