De Jordaan, Mooie Karel

!6

een temperende leegte, ook voor hém. Alle oude vrienden en buurt-vriendinnen leek Corry kwijt geraakt. Maar met zijn machtelooze, malle hoovaardij tegenover die fiere meid moest het nu maar eens en voor goed gedaan zijn. Ook bij Corry ? Och, ze troonden zoo hoog in hun trots dat ze elkaar pardoes voorbijgingen,... intusschen waren ze in stilte, eeuwig met elkaar bezig, al de uren van hun gescheiden bestaan. Hij zou haar niet meer tartend en minachtend uit de hoogte wegkijken. Hij zou haar weer aanklampen, onstuimiger dan vroeger, met alle middelen! Want het weggehuicheld heimwee was in Karei Burk geen oogenblik meer te breidelen. De éérst-zoete kwelling, het smartelijk herdenken van haar wezen, wierd nu een, heel zijn leven vergiftigend verlangen. Wist hij maar hoe hij dit vrouwschepsel, die grillige kante-laarster van zijn en haar lot, weer voor zich winnen moest !