De Jordaan, Mooie Karel

i8a

het ging, hij zou nimmer en nooit bekennen! Want dat had hij immers vroeger precies zoo gedaan. Hij gunde die huichelende smiechten de wrange vreugde van zijn biecht niet. Zoo bleef hij ook nu ijzig-strak loochenen. En die looze Rechter-Commissaris kon maar geen bewijzen bijeenscharrelen waaruit bleek dat Poort he. misdrijf had gedaan. Frans zag de wanhoop en het kwaad geweld op zijn verwrongen tronie. Was hij al de voetangels zoetjes voorbij-geschuifeld? Toen begon het in Frans van binnen zacht te juichen. Het stille tarten leek een doodgewoon on kennen. En dat schonk hem juist zoo een rijk genot. Maar toén al beleed Frans een gedachte die hem nooit meer losliet: de zekerheid, dat al die politie-heinen in het stellen van strikvragen, in het opdrijven van prooi, in het intimideeren en verwarren, in het overbluffen en dreigend schimpen, zelf door een brandende eerzucht wierden beheerscht; door het heetste verlangen, bij superieuren een wit voetje te maken. Het bleek niets anders dan een verachtelijke baantjesjagerij. Het was heelemaal geen drang in die loerders en uitvragers om de misdadige slechterikken te willen verbeteren; om bij die ratten-in-het-nauw den angst in de oogen te stillen; doch om zichzelf in rang hoogeróp te hijschen. O, die lagere beambten, hoe kende Frans ze, die smerige knoeiers en ritsige frotterhourikken, die door het gezags-blazoen beschermd, overal hun gemeenigheid tusschenschoven en waar zij konden, den machteloozen boef aan gruizelementen trapten! Toch wist hij van al de lichtekooien, hoe ook die zinnelijke gluipers zwichtten voor een fluweelen rokje. Ook zij droegen den rooden striem van de laagste hartstochten over het gezicht. Frans herkende ze dadelijk. Er waren wel heel goede kerels bij, die booswichten en gespuis met echte deernis plachten te behandelen; die zoo rustig-menschelijk bleven, na een arrestatie en nooit de branie luchtten. Maar die kregen ook nooit een bevordering en ontvingen alleen maar, na jaren wachten, den daainatten knop.

De bulldog-Rechter-Commissaris had al even weinig

Ritsige frotterhourikken: ongure typen. — Den daainatten knop krijgen: brigadier worden. —