De Jordaan, Mooie Karel

72

en vergrijp van zijn jong mannenleven worden. Mooie Karei vroeg wel nooit iets van Frans' verleden, en toch wist Poort on-wrikkelijk, dat hij Burk alles met een verbluffings-schijn van oprechtheid kon vertellen. Die gulle en woeste vent, met zijn roekelooze oploopendheid en onverschilligheid, zou hem toch nimmer verraden, bij geen sterveling, doch het minst wel bij de prinsemerei. Want Karei was tegenover zekere dingen even teruggetrokken-zwijgzaam en gesloten, als tegenover andere weer lichtzinnig en luidruchtig.

Met de overige bewoners van het logementje ״De Bloeiende Korenaar" bleef het: kort gebed en lange braadworsten. Ze leken Frans inhalige stofaanbidders, Hollandsche bierslurpers en dampers, anders niet; oude paaien, belachelijk in hun hulpeloosheid of brooddronkenheid, belachelijk in hun opgedirkte dievenverhaaltjes. Frans schoot met die verschrompelde en uitgehongerde Vastelavondgasten niet op; Zelfs met den ruw-zinnelijken Stuit niet, den boef die toch negen jantjes had opgeknapt omdat hij een agent, in waanzinnige drift, met een kaasmes de buik had opengescheurd.

Maar Karei Burk met het grondelooze lok-oog, ja, dat was een wezen, de wreede vernietiging en den smartelijken ondergang waard! Hoe kon die verblinde kerel ook vermoeden, dat hij, Frans, hem zoo hevig het liefde-geluk van Corry benijdde? Hoe kon hij voorvoelen, dat hij hem zoo heet en temmeloos haatte; dat hij hem zoo gemeen in de modder wou sleuren en zóó Karel's wrangste bederf zou voorbereiden?

Ongemerkt in schijn, draaide Frans het praatje naar Den Haag om. Karei, in ongeremden schok, spitste de ooren. In Den Haag leefde Corry. Wat van Den Haag kwam bracht hem altijd eventjes hartkloppingen en aan het beven. Naar dit wijsje van den zwervenden zanger luisterde hij rillend. Toch greep hij naar zijn harrenas... Niks laten merken.

Frans riep het Duitsche dienstmeisje Elsa toe, een paar fleschjes bier boven te brengen. Het slanke, mooie wezentje verscheen, bleek, teer en fijn, haar allerliefste lachjes op de monkelende lipjes voor den gitzwarten Frans. Mooie Karei

Jantjes: gevangenisjaren. —