De Jordaan, Mooie Karel

i6o

foesjes laten bijdraaien. Zoo dacht Bram en zoo leefde Bram. En hij zwoer bij Cornelis Lavertu, bij Ouwe Wim van de Lindengracht, dat het zóó hoorde; dat hij liever vijf jaar nam dan haar aan een a2r te gunnen; dat hij liever haar snoet voor haar leven mismaakte, zoodat niemand haar meer lustte, dan haar aan een aar af te staan.

Karei begreep woede en ontsteltenis van den jongen minnaar in volste vaart. Hij was zelf een Jan Boezeroen. Maar ook had hij vreeselijk met de lieve Alie te doen. Zoo afgetuigd en mishandeld als haar mooi gezichtje nou stond,... neen, dat kon hij niet goed zetten; hij kreeg er een knak van in de beenen. Haar lichaam trilde en huiverde in de armen van sussende Greet.

Inéén zag hij Corry weer, toén... ja, maar die had zich fel... of... of,... enfin, dat was vergeten. Hij moest zijn gedachte over׳ dat geval een heel andere snit geven. Maar die doodgoeie Alie had nog nooit een kruimel slechtigheid begaan. Die daan niks!

Het mooie blonde kind-meisje snikte en hikte, terwijl haar eerst bloedend-besmeurd gezichtje onder Greet's bettend reinigen, weer blank ópglom. Bram voelde zich diep en diep ellendig en afgrijselijk vernederd. Hij wou zich wel als ransel-offer midden tusschen de wraakgierige en konkelende scheldwijven buiten, inwerpen. Maar Karei aan de deur, had de dringende menschenmassa weggewerkt en heel rustig het raamgordijn laten zakken.

Plots, onder het schokkende en heftige snikken sprong Alie geheel onverhoeds op, greep uit een groezeligen kamerhoek een gewicht van Karel's weegschaal en smeet het woest naar Bram's sidderend-bleeken kop. De jongen, dood-verschrikt, had nauw tijd om in te duiken. Met een doffen smak donderde het koper tegen kast en muur op den nattigen vloer.

Bram, grauwer nu van zenuw-angst, sprong opzij en wou Alie opnieuw te lijf. Maar Karei, voor de deur, greep toe en wrong het jaloersche vrijertje met ééne hand om. Toen, barsch en dreigend viel hij uit:

Vijf jaar nemen: voor vijf jaar de gevangenis ingaan. — Daan, voor gedaan of deed; zeggen nog vele jordaners. —