De Jordaan, Mooie Karel

130

Dofgajes is beter as géén gajes... Koop... koop minse, ikke bin me eige boeijer,... 'n echte larie-meneer fan de rijkdom!... Hier sie je Peerebul en daar agent elfhonderd-sefetig... Sla se teuge mekaar óp... en leg d'r 't koppetje fan 'n arremebesoeker tussche... Minse... bij Karei Burk mot je wese... bij Karei Burk mot je sijn... De Urrekertjes op de lorrie hebbe fisch genoeg... Minse, meide, wijve... ajje veur 't eirst de see siet... seg je daalek... 'n knap happie water om te slikke... maar se lefert Karei negotie... Minse, Karei fraagt geen kommesaals en nette slapers... maar koopers, en gein fergulsel... Je krijgt 'n kats mit suiker en 'n geroeste werkman toe... Koop minse... koop!... Hier speel je niet mit blinde kaarte... wie heb portie an me?... Je laat 'r je schaats, je hengels, je danse en je duife foor staan!...

— Reusefijn!... gierden de Jordaners,... en liepen zijn kar schol en resten aal, voorbij.

— Se hebbe geen lood... geen lood... Kijk se ereis kijke!... De meide bikke hier bonte kragies en deurskijnende kouse... en sitte op sachte kussenkies...

En tartend met zijn heerlijk-buigzame, hooge mannenstem, zong hij:

— Heeremetijd, me naam bl 'k kwijt... As se 'n lel bier slurpe... ferslikke se d'r eige fast mit 'n falsche gulde in d'r keel!... Se kenne nie besjolleme... 't binne tonne sonder pek ... uit de Jordaansloppies!

En schalks jubelde Mooie Karei weer uit, met aanzwellenden zang:

Ik hiet Henderijk Wie is mijn gelijk ... Ik staan op de Westertaure En laat mijn trompetje haure...

Maar de joelkoop bleef scheutig, al lachten de liefste meiden Mooie Karei toe en al gooiden zij hem handzoenen op en stelde hij alles in rep en roer. Ze bleven toch maar: een doos met marktlappen!

Karei wou in nood weer uitzien naar een compagnon,

Dofgajes (hier): dievenvolk. — Besjolleme: betalen. —