Kater Don Juan

dala . . .Der wille zum Stil. . . abah! . . . Dacht jij ezel... dacht jij dat je, overhoofd ״sneeuw" kunt schilderen met verf ... of het ״zomerkleed" kunt weergeven met vette of droge krijtjes? . . . Dat moet je allemaal verontstoffe-lijken en tot den geest terugbrengen . . . Ken je Haussmann . . . ken je Picabia? ... Je moet alles abstraheeren . . . Geen gevoel, geen eneu-chisme, geen sentiment. . . alles bedrog, schijncultuur ... Destructieve constructie, evenwicht, strenge stijlvormen zonder vormen . . . Alles is: ja-nee . . . nee-ja . . . dat is Dada! . . . Och halsje ... jij schildert waarachtig nog schaapjes met ruglichtvlekjes en kleurtrucjes. . . feti-chistische instincten überhaupt! ... Je schildert als die ouwe, goeie sok van een Mauve . . .

— Sok?

— Zwijg kerel... ga naar je kantoor terug en smak je tusschen de schrijnende bakkesen van de menschen die naar tandpasta rieken. . . wring je tusschen de beschimmelde haat-tronies, de draadnagel-bewustzijn-lachtronies, de rubberen spotsnuiten ... en hoor het treindaverende en donderende leven om je heen, hard, sterk, krachtig, vreeselijk, krakend.... roffelend, zwaar van val en van rhythme . . . Maar alsjeblieft geen slaappoeder-romantiek, geen subjec

5o