Kater Don Juan

— Hoezoo? . . .

— Je bent. . . gut-gut. . . och kerel. . . je bent... ja ... je .. . nee ... je kijkt zoo onthutst.

— Toé nou ... ga door.

— Nee . . . bedankt hoor.

Fred drong hartstochtelijk aan:

— Spreek toch door!

— Och ja . . . je bent een goeierd, hoor Fred . . . een doodgoeie jongen . . . maar nee... dat. . . dat. . . dat zóó iets nog bestaat! . . . Zoo iets neo-achterlijks! . . .

— Wat?

— Maar sta je dan heelemaal buiten het moderne leven . . . buiten óns? . . .

Fred stamelde:

— Hoezoo? ... Wat bedoel je met ״ons"? ..

Maar mijn grondsaplooze, afgetobde, verdronkene . . . heb je dan nooit iets van de Modernen gezien... van ons... van de futuristen en van de cubisten en van de expressionisten? . . . Nooit iets van Dada gehoord? . . . Nooit iets gezien van de beeldstormers uit Duitschland, uit Italië, uit Frankrijk? . . . Dada est un microbe vier ge . . . Dada est contre le futur . . . Dada est le mort! . . . God . . . God . . . Fred, jonge ouwe . . . zoo iets beschimmelds als jij

46