Het Volk God's, van Armen en Rijken

88

Hij schudde rijn geweldigen ragebol, waar glinsterende pluisjes uit wegwemelden. Groote donzen trossen druiven verkochtJangekouf, groot en omfloerst van blauwen dauw. Hij sloeg op de luikplanken van zijn kar...

— De wereld is kwaadh en goedhh door mekaar... mot je de soemkoef nie bijroepe!... Enne iedere piegem, iedere gammer bekijkt de wereld op ze-eige menier... De breukemeester ziet alleenig schreur... en de pokke-dokter alleenig pokke!...

Plots, met brullende stem-verheffing, schreeuwde hij uit:

— Mijn druive binne alléén maar goedh... Koop, koop bij de man uit Koeverde... die same mit koning David Goliath heb verslage... Koop, koop, koop!... Hoor me geschal... veur drie knoopies 'n wijngaard!...

En hij wenschte al zijn klanten, met vochtigen speekselmond en nijpenden neusklank:

— Nog veul jare... koet jaar!... Nog veul jare... en... nee... verders deisje poure-le-kreëture!...

Plotseling omwrochtte geweldig gedrang een sjofele, ongedekte handkar met breed-uitgeschoven luiken, van kleinen Rielie Goobis-met-de-roodgerande-ooaen. De verwoed-klingelende tram, die over glibberend-beregende rails kwam aandonderen, moest stoppen. Er achter hortte en stootte een wriemelende stoet voertuigen. De grauwe hemel welfde zich heel laag en reaenmistig over de straat.

Een lange, melkboerenhondenharige agent met blond-witte wimpers, duwde mageren Rielie, afgesjouwd sinaasappelen-Joodje, ruw terzijde van zijn armelijke uitstalling. Er gebeurde weer eens iets met ״pelizie", midden in het brandende en drachtige Jomtof-lawaai van de Jodenbreestraat.

— Laat je nesjomme geen kou lij je,... gilde een koopman, bij een donker-steil wenteltrapje... en kom d'r bij!

Een menschenkolk slingerde achter stilstaande tram en rommelig-opgedrongen wagens. Een ander deel zoog en plonsde zich klitvast om de lage handkar van Rielie.

Soemkoef: politie. — Drie knoopjes: drie dubbeltjes, — Deisje poure-le-kreëture: zwijg ik voor de kleintjes, — Nesjomme: ziel.