Het Volk God's, van Armen en Rijken

:328

Voor Henri Rozenheim voelde Jonas Fontein echte en groote vriendschap. Jónas had hem al lang met goud bekroond en de hoogste onderscheiding vond Fontein nog véél te min voor zoo een gesjiewes, voor zoo een in-weldadig mensch! Rozenheim was een piekfijne, goede, gulle kerel. Voor een ieder in de weer; voor arm en rijk, voor chips en rekwelje... Henri zette graag de blommetjes buiten. A la bonheur! Kon hij doen. Mócht hij doen. Want iederen schelm schonk hij vertrouwen. Voor een ieder greep hij vogels in de vlucht. Zelfs Emmanuel Moro, god betere 't, — ook iemand met blindruitjes aan de kruin, ■— de man met angelsteken en verraderijen in daad en woord, schonk ridderlijke Henri nóg raad. En dat schurftige individu was alleen hagel en sneeuw! Alleen Robert van Nien-huizen verdedigde meneer Moro, den valschen intrigant. Nou ja, Aagje kende Truitje wél!...

Juwelier Fontein hijgde nog zacht na. Zijn borst ging op en neer. Hij keek maar het gouden licht in, achter de gebrandschilderde vensterglazen, en naar een soort van brons-Japanschen processie-wagen op den marmeren schoorsteen. Jonas zuchtte, terwijl hij de groote oogen langzaam sloot. Het scheen hem, alsof hij soesde en droomde. Goeie God, wat was alles in het vak veranderd; onherkenbaar veranderd, de laatste dertig jaar. Net zooveel bégoocheling als ontgoocheling!

Vergeleken bij vroeger, was het dan een sprookje, dan een nachtmerrie. Wél druiven en bloemen, maar soms van verf! De jongere juweliers en de groote makelaars waren allemaal halve geleerden en op-en-top chique heeren en modepoppen. Heel gróóte heeren! Ze verkeerden met consuls, met ministers, presidenten van Kamers van Koophandel; met beroemde professoren, met bankiers en kunstenaars. Ze studeerden zich compleet mesjogge. Ze waren in hoog aanzien bij Joodschcn Kerkcraad en Joodsch Armbestuur,... maar zélf klokvrij. Ze zaten overal tusschen en in. Ze kenden, als werkgevers, hun rechten en plichten. Geen wonder. Hun kinderen waren dokters, professoren, aan de snuivende Balie of op de Hoogeschool. Maar de