Het Volk God's, van Armen en Rijken

188

nissen en zakenvrienden, voor wie ze geen belangstelling meer voelde, al volhardde ze onberispelijk in haar houding als rondleidende vrouw van den grooten koopman-in-geslepen-diamant. Zoo voelde zij zich in een wemelende drukte, altijd alléén. Haar zorgen voor de kinderen en het huishouden, groeiden. Maar telkens werd Esther weer als parade-stuk naar voren geschoven; voor de zaak, voor conversatie, voor afleiding. Het eeuwig zichzelve-opzij-moeten-duwen, gaf haar soms een snerpend, zonderling-wanhopend en pijnigend vernederings-gevoel. Ook smartte het Esther heel diep, dat haar drie dochters zoo totaal buiten haar kónden leven. De jongste, Eg, — zoo mooi, slank en lenig als een tijgerinne-welpje, — had haar weinig noodig. Die verrichtte alles, hoogst zelfbewust, op eigen houtje, óf ze speelde het met haar netelige Duitsche gouvernante klaar, die zij eigenlijk als een bakvisch-kameraad, met baldadige stem hoonde en drilde. Haar oudste, Maggie, verloren of opgejaagd in een prikkelenden minneroes, bekeek Esther alleen als vluchtig gezelschap, als elegante vrouw, die een gewichtige en charmante ,,taak" buitenshuis vervulde, voor vader's standing en bedrijf. In de laatste jaren, wanneer Esther een dagje té uitgeput was, nam Maggie de „taak" over, met zeldzaam flair en mannelijke zelfbewustheid. Ze kende de chicste restaurant's, de gezelligste café's. Ze wist, misschien met nog „som-nambulistischer" inzicht en kennis van het verborgen verlangen, dan haar moeder, waar de gasten het liefst vertoefden of verstrooiing zochten. Maggie was een verrukkelijk meisje, maar tartend, spottend, zelfstandig, ongeloofelijk wispelturig, onbehouwen en baldadig in haar „uitleef'-stemmingen.

Toch bleef alles haar nog fascineerend spel; ook haar „verlovings-kuur", zooals Mr. Leo Maggie's teedere genegenheid betitelde. Ze beleedigde, bedweepte, verheerlijkte of vernietigde in twaalf uur tijds éénzelfden persoon, zonder eenige innerlijke boosaardigheid. Het was training voor haar electro-geestelijke lenigheid en gericht tegen huiselijke verveling en dagelijksche sleur. Of ze deed niets dan Bulgaarsche cigaretten