162
Tante Truddie voelde zich onbehagelijk en kregel en droogde het vaatwerk met driftige vegen...
— Noh... dié meid kwam op Raggaboth... wat ik je brom!
Toen de jongens, uitgehongerd, schreeuwend, smerig van de avondventerij binnenstapten en dadelijk op het keukentje afrenden, sperde, m schrik, oom Salomon de ,,rustende" oogen open en sloeg Josua zijn Parasa-boek snel dicht. Anderhalf uur had hij in Berechiet, Boek der Schepping, God's verheven taal, rondgedoold. De woorden van de opgeblazen knapen suisden hem de ooren in als nadreun van een bekkenslag......
— Meneer de Parnaas, Daan Stopnaald!... schimpte
Sem...... D'r staat geschrewe...... loof de Heer mit
pauke... nöjanönee!...
De Zuidertoren galmde juist tien dreunende slagen uit over de Zanddwarsstraat.
Josua huiverde. Gatati aviti pasjantie...
Alles geschiedde... Em nome de Deos Bendito...
Gatati aviti pasjantie: wat heb ik misdreven! — Em nome enz: in naam van den gezegenden God.