Kunstenaarsleven, eerste deel

78

stond ze klaar. Ze zag er pootig en frisch uit en Louise zou heel blij zijn met haar hulp. Marie Hallersma had even geschreid, toen ze de verknaagde boedelkaalheid van de jonge mevrouw zag ; geschreid ook, omdat zij de familie nooit anders dan heel rijk gekend had met vier dienstboden en een huisknecht. De jongens waren de trap opgevlucht in hun vodplunje en Marie had ook hen bijna niet meer herkend.

Dorus en Dolf bleven in hun duf zolderhoekje zitten, suf, paf van de hitte, zelfs negeerend de flauwe grapjes van Frans, die benauwd voor zichzelf werd in die nare, gedempte ellende. De jongens voelden bang mee met 't gekreun van hun zuster. Ze schrikten telkens op, als Maurice uit de voorkamer wegvluchtte naar den zolder en voor 't luik, waar hittelicht uitgolfde, in de brandende zon zich bleef roosteren, zonder goed te voelen wat er met hem gebeurde.

Tegen den avond vlijmden de weeën heviger uit.

In Maurice was meer rust, nu hij Hallersma, die trouwe meid, bij Louise wist. Ze lag nu niet meer zoo heelemaal tus-schen vreemden te martelen. Soms praatte hij druk en zenuwachtig, om 't kermend gegil van Louise maar minder door eigen en anderer roezemoes heen te hooren. Tegen tien uur eindelijk zou dokter 't kind gaan halen met instrumenten. Er kwam angstig heen en weer geloop van baker en ook gejaagd gevraag van Marie om 't een of ander, en telkens, als een der twee vrouwen den kop maar even uit de deur bukte, werden ze overstormd met vragen door kennissen en buurmenschen, die weer waren opgeloopen en bijeen klusten in 't stofvuil, groezel avondkamertje. Er schuifelde stug geloop op den planken, houten vloer en 't stemmengonsde er als op 'n verloopen vergaderingetje van 'n vrije-vrouwenvereeniging. Olga Graaf-stein, de vrouw van den kunstschilder uit 't huis, praatte ge-dempt-gejaagd met de jonge vrouw Hoenders, en Ko's moeder teemde wat met d' ouën, bigotten Graafstein, den bijbelteksten-verslinder over haar ,,beesies". De ouë Graafstein kwam weieens bij Maurice, omdat hij hem zoo'n verstandig prater vond voor 'n ongeloovig mensch. Maar van avond kreeg ie geen